عکس مدل لباس محلی جدید

عکس مدل لباس محلی جدید + قشنگ ترین و جذاب ترین مدل های لباس محلی امسال در سایت پرشین سرا . امیدواریم این مطلب مورد توجه شما بزرگواران قرار گیرد.

همان‌طور که می‌دانید اقوام متفاوتی در کشور ما زندگی می‌کنند. هر کدام از این قوم‌ها از گذشته لباس مخصوصی را برای خود انتخاب کردند. لباس محلی اقوام متفاوت در دوره‌های گوناگون همواره ثابت باقی مانده است. جالب است بدانید که برخی از طرح‌هایی که در این لباس‌ها به کار رفته، مورد توجه افراد در کشورهای دیگر نیز قرار گرفته است. از جمله آنها می‌توانیم به جذابیت فراوان تکه دوزی و طرح‌های سنتی ایرانی اشاره کنیم. حتی برخی از برندهای مشهور دنیا که نمایش‌های مد خود را در ابتدای فصول مختلف سال راه اندازی می‌کنند نیز به طرح‌های لباس‌های محلی ایران علاقه دارند. در برخی از لباس‌هایی که این برندها طراحی کردند، می‌توانید رد پایی از لباس‌های محلی ایرانیان ببینید.

احتمالاً می‌دانید که لباس‌های محلی به دلیل پارچه‌های خاصی که برای آنها به کار می‌رود، قیمت بسیار بالایی دارند. از میان لباس‌های محلی به جرئت می‌توان گفت که گران‌قیمت‌ترین لباس متعلق به خانواده لباس‌های بلوچی است. این لباس‌ها بسیار رنگارنگ بوده و از پارچه‌های ابریشمی تهیه می‌شوند. همچنین تزییناتی مانند سوزن دوزی روی این لباس‌ها قابل مشاهده است.

مانند بسیاری از لباس‌های دیگر لباس زنانه بلوچی با لباس مردانه بلوچی تفاوت‌های بسیاری دارد. برای توضیح لباس زنانه بلوچی می‌توانیم بگوییم که این لباس از یک شلوار گشاد چین دار، چارقد، روسری بزرگ‌تر از چارقد، دولاق که نوعی چادر است و تمبو (یک پیراهن بلند که در اطراف دارای چاک است) تشکیل می‌شود. البته تمامی لباس‌های محلی بلوچ‌ها همه این اجزا را در کنار یکدیگر ندارند. به طور مثال برخی از آنها علاوه بر چارقد از یک سربند برای تزیینات بیشتر استفاده می‌کنند. اجزای لباس محلی بلوچی ممکن است کم و زیاد شود. اما تمام اجزای آن را برایتان بیان کردیم تا بدانید که این قوم چه لباس کامل و گسترده‌ای دارد.

لباس‌های اقوام کرد تاریخچه غنی دارند. این پوشش به سال‌ها قبل باز می‌گردد. شباهت‌هایی میان لباس محلی کردها و لباس‌هایی که هخامنشیان در آن زمان به تن می‌کردند وجود دارد. پس می‌دانیم که یکی از اصیل‌ترین لباس‌های محلی اقوام متفاوت ایران متعلق به قوم کردها است. لباس افراد کرد تنها مختص کشور ایران نیست؛ بلکه اقوام کردی که در کشورهای همسایه زندگی می‌کنند تقریباً این سبک لباس را برای خود انتخاب می‌نمایند. لباس‌های کردی نیز مانند لباس‌های بلوچی در دو سبک مردانه و زنانه وجود دار. در این سبک نیز لباس‌های مردانه ساده‌تر از لباس‌های زنانه هستند. همچنین رنگ‌های آنها نیز محدود به یک الی دورنگ می‌شود. در حالی که لباس‌های کردی زنانه از رنگ‌های متنوع و گوناگون و شادی استفاده می‌کنند.

اجزای لباس کردی زنانه کمتر از اجزای لباس بلوچی است. این لباس محلی تنها از یک کلاه، سرپوش و یک تن پوش تشکیل می‌شود. تن پوش یا همان پیراهن زنانه، بلند بوده و تا نوک پا می‌رسد. بماند که برخی از زنان کرد برای زیباتر شدن این پیراهن از جلیقه‌های کوتاه که دارای تزیینات بسیار زیبایی مانند سکه‌ها یا آویزهای طلایی هستند استفاده می‌کنند. لباس‌های اقوام کرد پارچه‌های فوق‌العاده گران قیمتی دارند. پارچه‌هایی که برای این لباس‌ها به کار می‌رود از جمله پارچه‌هایی است که روی آنها با دست کار می‌شود. کیفیت این پارچه‌ها بسیار بالا بوده و قیمت فوق‌العاده بالایی دارند. علاوه بر آن، لباس‌های زنانه اقوام کرد از پیراهن‌هایی تشکیل می‌شوند که در قسمت کمر، چین بسیار زیادی دارند. مدل پیراهن‌ها سبب می‌شود که مقدار زیادی پارچه برای آنها صرف شود.

سرپوش‌های زنانه شامل دو بخش کلاه و سربند است. کلاه‌ها در دو مدل توسط زنان کرد بافته می‌شوند. یک مدل از این کلاه‌ها دارای تزیینات بیشتری است. معمولاً آنها را برای افرادی مانند عروس‌ها در مراسم عروسی، نامزدی و حنابندان به کار می‌برند. اطراف این کلاه از طریق آویزهای سنتی و تزئیناتی مانند سکه تزیین می‌شود. تزیینات و آویزهایی که از اطراف کلاه آویزان است اغلب روی پیشانی و دور سر را می‌پوشاند.به طور کلی در لباس‌های کردی به اکسسوری اهمیت بسیاری داده می‌شود. آن‌ها گردنبند، دستبند، گوشواره و کمربند را بیش از اندازه استفاده می‌کنند. همچنین لازم است بدانید که اقوام کرد ترجیح می‌دهند از اکسسوری‌های طلایی رنگ استفاده نمایند.

در شهرهای شمالی کشور طبیعت بسیار زیبا و سرسبز است. به همین علت لباس‌هایی که مردم از رشت تا انزلی مورد استفاده قرار می‌دهند از رنگ‌های بسیار شاد طبیعت الهام گرفته و دوخته می‌شود. لباس‌های گیلکی نیز مانند بسیاری از لباس‌های محلی دیگر در مکان‌های مختلف، کمی تغییرات جزئی را شامل می‌شود. به طور مثال لباس تالشی با لباس قاسم آبادی کمی تفاوت دارد.

لباس‌های محلی که زنان گیلکی مورد استفاده قرار می‌دهند از یک دامن، تونیک آستین بلند و جلیقه جلوباز تشکیل می‌شود. طرح‌ها و رنگ‌های این لباس‌ها ممکن است در مناطق مختلف تغییر کند. اما به طور کلی دامن‌های پرچین، سربند و جلیقه‌های مشکی در آن‌ها ثابت است. جالب است بدانید که لباس زنان گیلکی افراد مجرد، متأهل، زنان جوان و مسن با یکدیگر متفاوت است. این تفاوت را می‌توانید از قسمت نوارهای رنگی دوخته شده روی دامن بفهمید! همچنین جلیقه دختران مجرد نیز به صورت جلوبسته طراحی می‌شود. زنان گیلکی نیز از اکسسوری‌ها برای زیباتر شدن لباسشان بهره می‌گیرند. به طور مثال گاهی اوقات سربندهای آنها شامل سکه دوزی است که آنها را زیباتر می‌کند.

لچک برای زنان گیلکی نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. تنها روش بستن آن با بستن زنان کرد متفاوت است. زنان گیلکی اغلب روسری‌های مثلثی شکلی دارند که آنها را روی شانه‌های خود به شکلی ساده می‌بندند. گاهی اوقات در زیر این روسری‌ها از کلاه یا سربند نیز استفاده می‌شود. در ارتباط با دستبند یا گردنبندها نیز می‌توانیم بگوییم که از هر دستبند و گردنبندی برای لباس محلی گیلکی می‌توان استفاده کرد و سبک خاصی برای اکسسوری‌های مردم شمال وجود ندارد!

لباس مردان گیلکی نیز از رنگ‌های ساده و ترکیبات خاصی تشکیل می‌شود. از جمله ترکیبات لباس‌های مردانه گیلکی می‌توانیم به شلوار، شال، جلیقه، پیراهن ساده رنگ روشن، کلاه و کت اشاره کنیم. تنوع کلاهی که مردان گیلکی برای خود مورد استفاده قرار می‌دهند زیاد است. از جمله آنها می‌توانیم به کلاه نمدی یا کلاه تالشی و انواع متفاوت کلاه‌های دیگر که از پوست بره به دست می‌آید اشاره کنیم.

لباس محلی که افراد در استان مازندران مورد استفاده قرار می‌دهند با لباس محلی استان گیلان کمی فرق می‌کند. به طور مثال در مازندران، زنان از دامن‌های بلند استفاده نمی‌کنند. آنها دامن‌های کوتاه پرچین را همراه با شلوار و جوراب شلواری‌های تنگ مورد استفاده قرار می‌دهند. از جمله لباس‌های زنانه و محلی مورد استفاده برای این استان می‌توانیم به شلوارهای مخمل و تنگ یا پیراهن‌های تا زیر زانو اشاره کنیم. چارقد و مندل نیز از جمله لباس‌هایی است که برای سر زنان مورد استفاده قرار می‌گیرد.مردان مازندرانی پیراهنی خاص را مورد استفاده قرار می‌دهند. این پیراهن از طریق یک کمربند پارچه‌ای در قسمت کمر بسته می‌شود. همچنین آنها نیز مانند مردم گیلان کلاه‌های متفاوتی را بسته به سرما و گرمای هوا مورد استفاده قرار می‌دهند.

ابیانه روستایی است که مردم همچنان به سنت‌های خود پای‌بند باقی ‌مانده‌اند. اگر به این روستا سفر کرده باشید متوجه خواهید شد که مردم این روستا همچنان لباس‌های محلی خود را مورد استفاده قرار می‌دهند! لباس‌های محلی این روستا بسیار رنگارنگ بوده و از تزئینات خاص و زیبایی برخوردار است. به طور مثال روسری‌های سفید که گل‌های رنگی رنگی روی آن قرار دارد، اغلب سر زنان این روستا دیده می‌شود. همچنین آنها دارای یک پیراهن بلند هستند که تا سر زانو می‌رسد و دارای سوزن دوزی و تزئینات خاصی است.زنان ابیانه به این پیراهن بسنده نمی‌کنند. بلکه از یک نوع دامن پرچین نیز برای زیر آن استفاده می‌نمایند. این دامن شلیته نام دارد. یل نیز نوعی کت است که زنان در روستای ابیانه از آن استفاده می‌کنند. این کت از پارچه‌های بسیار مرغوب مانند ترمه ساخته می‌شود. همچنین تزئینات خاصی مانند سوزن دوزی، پولک دوزی و یا تکه دوزی روی این کت‌ها قابل مشاهده است. از آنجایی که زنان ابیانه پیراهن و دامنشان تا سر زانو می‌رسد، برای زیر آن از جوراب و گیوه استفاده می‌کنند. سربند و روسری نیز از جمله اعضای ثابت لباس‌های محلی زنان ابیانه است.

جلیقه، قبا، کلاه پشمی و گیوه از اجزای لباس‌های محلی مردان ابیانه به حساب می‌آید. مردها در ابیانه پیراهن می‌پوشند. این پیراهن بسته به گرمی و سرمی هوا ممکن است تغییر کند. شلوارهای مردان در ابیانه از بالا تا پایین بسیار گشاد است. همچنین بسته به متأهل و مجرد بودن گل‌دوزی‌های خاصی روی پایین شلوارها مشاهده می‌شود. برخلاف لباس محلی مردان اقوام متفاوت، لباس محلی مردان ابیانه از رنگ‌های شادی تشکیل می‌شود. البته به جز شلوار مشکی رنگ.

لباسی که مردم آذری مورد استفاده قرار می‌دهند شباهت بسیاری به لباس مردان در زمان قاجار دارد. آنها نوعی پیراهن بلند که دارای آستین‌های بلندی است را استفاده می‌کنند. این پیراهن در رنگ‌های مختلف سفید یا مشکی وجود دارد. گالش، چاروق و کلاه گرد از جمله اجزای لباس‌های محلی مردان آذری به حساب می‌آید. این کلاه‌ها از پشم بز و گوسفند ساخته می‌شوند.

از دیگر اقوامی که در کشور ما لباس‌های محلی را مورد استفاده قرار می‌دهند می‌توانیم به لرها اشاره کنیم. لباس محلی اقوام لر نیز بسیار رنگارنگ است. زنان محلی در لرستان از لباس‌ها یا پیراهن‌های بلندی که از بغل دارای چاک است استفاده می‌کنند. همچنین نوعی جلیقه روی این پیراهن‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. این جلیقه از تزییناتی مانند سکه و نوار دوزی برخوردار است. در ارتباط با جنس آن نیز می‌توانیم به مخمل اشاره کنیم. در زیر پیراهن زنان لر از یک شلوار گشاد دوقسمتی استفاده می‌شود. این شلوار دوقسمتی از دو رنگ تشکیل شده است. جالب است بدانید که در مراسم‌های شادی، جشن‌ها و بسیاری از عروسی‌ها زنان لر از یک کت تزیینی استفاده می‌کنند. روسری و سربند توسط زنان لر مورد استفاده قرار می‌گیرد.

کلاه نمدی و گرد از مشخصه بارز لباس‌های محلی مردان لر است. علاوه بر آن، مردان از یک پیراهن ساده رنگ روشن و یقه دار استفاده می‌کنند. در قسمت پایین‌تر نیز شلوار گشادی که در قسمت مچ پا تنگ می‌شود، توسط مردان لر مورد استفاده قرار می‌گیرد. اغلب این شلوارها رنگ‌های تیره مانند مشکی دارند. یک قبای بلند و جلوباز به نام ستره نیز روی لباس مردانه قرار می‌گیرد که از طریق یک شال پارچه‌ای در قسمت کمر محکم می‌شود. چوقا نام دیگر اجزای لباس محلی مردان لر است که توسط زنان بافته می‌شود. چوقا کارایی بسیاری دارد. در روزهای سرد و گرم سال هر دو قابل استفاده است.

یکی از زیباترین لباس‌های محلی متعلق به لباس مردم هرمزگان است. مردم کیش، قشم و بندرعباس از لباس‌های محلی خاصی استفاده می‌کنند. پیراهنی که زنان مردم هرمزگان مورد استفاده قرار می‌دهند بسیار متنوع است. هر کدام از آنها نام به‌خصوصی دارند و با مدل خاصی تولید می‌شوند. برخی از آنها تا سر زانو و برخی دیگر تا مچ پا بلند هستند. همچنین پیراهنی که برای مجالس، مهمانی و عروسی‌ها توسط زنان هرمزگان مورد استفاده قرار می‌گیرد از پارچه گران‌قیمت تهیه شده و پیراهنی که برای استفاده روزمره به کار می‌رود پارچه‌ای مانند تترون دارد و قیمت آن اقتصادی است.

حتماً شلواری که زنان هرمزگان می‌پوشند را دیده‌اید. این شلوارها از زانو به بالا گشاد و راحت هستند و از قسمت زانو به پایین حالتی تنگ و چسبان دارند. تمامی آن‌ها دارای تزئینات به‌خصوص و منحصر به فردی هستند. حاشیه دوزی، گلابتون دوزی و پولک دوزی که روی این شلوارها قرار دارد قیمت آنها را افزایش داده است. روسری و شال‌های حریر و بزرگ رنگارنگ و چادرهای رنگ روشن نیز از جمله اجزای لباس محلی زنان در هرمزگان به حساب می‌آید.