مدل لباس کردی جدید پولکی

مدل لباس کردی جدید پولکی + شیک ترین و بروزترین مدل های لباس کردی زنانه در سایت پرشین سرا . امیدواریم این مطلب مورد توجه شما بزرگواران قرار گیرد.

کردهای ایران یکی از قدیمی ترین اقوام ایرانی از قومیت کرد هستند که به زبان کردی صحبت می کنند و آداب و رسوم و لباس و پوشش خاص خود را دارند. لباس های مردان و زنان کرد زیبا و در رنگ های متنوع وجود دارد و از قسمت های مختلف و جنس مرغوب تشکیل شده است. کردهای غیور کشورمان آداب خاصی در پوشش و حتی بستن شال کمر یا روسری دارند و لباس زنان کرد تزئینات زیبایی دارد که در لباس مردان نمی توان یافت.

تاریخچه لباس کُردی به قدمت مردمان کُرد باز می گردد. تصاویر نخستینی که در آن ها لباس اقوام کُرد به تصویر کشیده شده نقش برجسته های هخامنشی هستند. در حجاری های ورودی کاخ آپادانا مردان هدیه آورده به بارگاه لباس هایی همانند لباس های محلی کردی بر تن دارند.بسیاری از سیاحان سفر کرده به استان کردستان لباس مردم کرد را یکی از زیباترین ها و بی نظیرترین ها دانسته اند، چند نمونه طراحی، باقی مانده از سفرنامه های جهان گردان اروپایی از لباس مردم کردستان، در خانه کرد سنندج قرار دارند.

تنوع بالای پارچه ها از دوره قاجار به بعد موجب تکامل بیشتر لباس های سنتی کردستان و افزایش زیبایی لباس های کردی زنانه شد. لباس های کردی امروزی در تزیینات و طرح پارچه ها بسیار متنوع تر شده اند اما شکل و ساختار آنها تفاوت زیادی با نمونه های سنتی قدیم آن ندارد. این لباس محلی در جشنواره های بین المللی مد لباس همواره توانسته مقام اول را از آن خود نماید.

طراحی لباس محلی کردی زنانه بر پایه باورهای مختلف رایج در میان این مردم بوده است. یکی از مهم ترین ابزارها برای آشنایی با فرهنگ مردمان یک کشور یا قوم، لباس محلی ساکنان آن منطقه است. حفظ لباس کردی به شکل سنتی در نگهداری و انتقال فرهنگ به نسل های آینده نقش مهمی دارد.

شما می توانید با توجه به رنگ، شکل، جنس و زیور آلات لباس، به طبقه اجتماعی و میزان تمول خانواده پی ببرید. لباس کردی زنانه بیشتر از جنس حریر، تور، مخمل و ساتن بوده که با پولک دوزی، سرمه دوزی، سنگ دوزی، ملیله دوزی، منجوق دوزی و … آراسته می شوند. لباس مجالس و مهمانی ها با لباسی که برای روزمرگی استفاده می شود، بسیار متفاوت است.

جافی شلوار گشادی است که از جنس نخ ها و پارچه های بسیار نرم دوخته شده است. تفاوت جافی و درپه در دم پای آنهاست، دم پای جافی ها تنگ تر از درپه هاست.

کراس : پیراهنی بلند و گشاد با آستین های بلند و یقه گرد است که دوختی ساده دارد. پارچه ای مستطیل شکل در قسمت جلوی یقه می دوزند و روی آن دکمه می گذارند. دو مثلت بلند به نام «تیرنج» در دوطرف پیراهن دوخته می شود . دو پارچه مثلثی بلند دیگر نیز به نام «سورانی» در سر آستین ها دوخته می شوند که کاربردهای زیادی دارند. هنگام کار این مثلث ها را به هم بسته و آستین ها را پشت گردن می اندازند. پیچیدن این پارچه به دور آستین ها درفصل سرد مانع از نفوذ سرما می شود، آستین ها را برای وضو گرفتن با سورانی دور بازو می بندند تا پایین نیفتد. بانوان کرد در زمان مراسم و جشن ها، از سورانی های رنگارنگ در رقص های محلی مانند دستمال استفاده می کنند. پوشیدن لباس های سورانی در بین خانم های جوان رایج است. این پیراهن معمولا از پارچه های بسیار زیبا، نفیس و گران قیمت تهیه می شود.

کلنجه یا سوخمه نیم تنه ای به شکل جلیقه است که روی پیراهن بلند می پوشند. کلنجه از پارچه زری بافت یا مخمل تهیه شده که انواع تزئین های مختلف روی آن انجام می شود. میزان تزئین سوخمه و وسایل زینت بخش آن، در گذشته نشان دهنده میزان تمول خانواده بود.

بانوان کردستان قبای بلند و جلو باز مخملین که در دو طرف، چاک های بلند دارد، روی لباس خود به تن می کنند که به آن کوا می گویند.

قوم کرد در استان کردستان، کرمانشاه، ایلام، بخشی هایی از ارومیه، خراسان زندگی می کنند. البته یادتان باشد لباس کرمانشاهی متفاوت از لباس کردهای سنندج است و با هم شباهت های را نیز دارد .

زنان کرد روی لباس خود در ناحیه کمر شالی را می بندند. این شال ها رنگ های متنوعی دارند و از پارچه ای زیبا بافته می شود که گاهی نواری شکل و گاهی مربعی هستند. زنان کرد شال را کمی بالاتر از پیراهن خود می بندند تا انتهای دامن آن ها از مچ پای آن ها پایین تر نرود و مزاحم راه رفتنشان نشود.

گلونی نوعی پارچه ای به رنگ سیاه که بر روی آن طرح های زرد و قرمز کشیده می شود و این روسری را زنان کرد سر می کنند و گاه دو پر روسری بر پیشانی نیز گره میزند. این روسری به خاطر اهمیت فراوانی که در زمینه میراث فرهنگی داشته ثبت ملی شده است. اکثر زنان کرد این روسری در نهایت زیبایی و ظرافت بر سر خود می بندد. معمولا روی گلونی ها طرح بته جقه و با همان سرو خمیده است. گلونی یکی از اجزای لباس های محلی کردی است.

لچک: روسری نازک و سه گوش است که با سنجاق به کلاه وصل می شود و سه گوشه آن روی شانه ها و پشت می افتند.

ره شتی: روسری راه راه قرمز روشن و تیره، بلند دو متری است که زنان کرد آن را مانند شنل روی لباس می پوشند و برای زیبایی بیشتر به صورت کج یا «لارپیچ» می بندند.

زنان کرد بر روی پیراهن بلند خود شال کمر می‌بندند. این شال برای زنان می‌تواند تا ۸ متر طول و ۴۰ سانت عرض داشته باشد. پارچه آن معمولا گلدار و رنگین است. زنان کرد برخلاف مردان‌شان، شال را به صورت آزاد به دور کمر می‌بندند.

زنان کرمانج نوعی چارقد بلند به نام یاشار به سر می‌کنند که از جنس حریر است و تمام صورت به جز چشم‌ها را می‌پوشاند. این پوشش احتمالا متناسب با اقلیم گرم و خشک خراسان است و جهت محافظت از صورت در هوای داغ استفاده می‌شود.

پوشش پا شامل جوراب و کفش در پوشاک کردی، به‌خصوص در مناطق غربی کشور که زمستان‌های سختی دارد، اهمیت زیادی دارد. زنان کرد معمولا جوراب‌های پشمی نقش و نگاردار به پا می‌کنند. کفش زنان کردی می‌تواند از جنس چرم یک‌تکه باشد که در قسمت جلو تیز می‌شود و منگوله‌ای روی آن قرار می‌گیرد. زنان کرد قوچان کفشی به نام کومخ به پا می‌کنند. کومخ از تیماج یا چرم بز دوخته می‌شود و در قسمت جلویی نوک تیز و برگشته دارد. کومخ معمولا به رنگ سبز است اما رویه و کناره‌های آن با استفاده از نخ‌های رنگین و ابریشمی تزئین می‌شود.

لباس‌های کردی پولکی زنانه در انواع مختلفی وجود دارند، از جمله لباس‌های رسمی، لباس‌های مجلسی و لباس‌های روزمره. طرح و الگوی پولکی می‌تواند بر روی انواع پوشاک مانند سارافون، پیراهن، تونیک، بلوز و شلوار و … استفاده شود.